ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΠΠΟΥ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΓΙΑ

υπάρχουν ακόμα...

εκείνοι που ακόμα ατενίζουν ...

τον βροχερό ορίζοντα χαμογελώντας....

που άγνωστος μεταξύ αγνώστων, 

σου λένε ακόμα "καλημέρα" 

και σε κάνουν να μένεις μουγκός από αμηχανία και καχυποψία...

Άνθρωποι μονάχοι...

που σηκώθηκαν περισσότερες φορές απ' όσες έπεσαν....

Και σε τούτο η γραφή.... 

είναι που έχει νόημα....

Στην καρέκλα την παλιά με κατάσπρα τα μαλλιά

Ο γερο -παππούς κοιμάται μη μιλάτε– μη μιλάτε.

Μουρμουρίζει σιγανά μες στον ύπνο και γελά

Μη μιλάτε και ξυπνήσει γιατί τ’ όνειρο θα σβήσει.

Κι είναι τ’ όνειρο γλυκό κι είναι τόσο μαγικό

Ο παππούς βλέπει λιγάκι πως ξανάγινε παιδάκι.

Τη χαρά του που και που βλέπει ακόμα έναν παππού

Που τον εκρατά στα στήθια και του λέει παραμύθια.

Στην καρέκλα την παλιά με κάτασπρα τα μαλλιά

Ο γερο –παππούς κοιμάται μη μιλάτε– μη μιλάτε.

Ο παππούς με τη μαγκούρα και με τ' άσπρα τα μαλλιά

μπαίνει πάντοτε στο σπίτι φορτωμένος με γλυκά.

Τι δε δίνει τι δε δίνει του παππού η καλοσύνη.

Καραμέλες σοκολάτες τυλιγμένες στο χαρτί

στα εγγονάκια τις μοιράζει παίρνοντας ένα φιλί.

Τι δε δίνει τι δε δίνει του παππού η καλοσύνη.

Μα όταν αταξίες κάνουν κι ο παππούλης τους θυμώνει

τότε αντί για καραμέλες τη μαγκούρα του σηκώνει.

Ξύλο μόνο που δε δίνει του παππού η καλοσύνη.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΠΠΟΥ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΓΙΑ