To γεγονός, ότι η Κυβέρνηση πρόσφατα αποφάσισε εν μέσω γενικής κατακραυγής να ξεμπλοκάρει χρηματοδοτικά για το 2011 το επιτυχημένο πρόγραμμα φροντίδας ‘Βοήθεια στο σπίτι’, ουδόλως επιλύει το ζήτημα στο συνολό του και μεταθέτει την επιλυσή του για το μέλλον.
Το συγκεκριμένο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα που σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλα σχεδόν τα αστικά κέντρα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας όπου εφαρμόστηκε, στο εξής θα αφορά περίπου 30-35.000 πολίτες, έναντι των 80-90.000που αφορούσε το2010.
Οι δικαιούχοι του προγράμματος θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο μέσα στο σπίτι ή έναν εργαζόμενο που απειλείται με ανεργία (Stage ή πρόγραμμα κατάρτισης κ.λπ.) και να έχουν πιστοποιηθεί από τον ΟΑΕΔ.
Μα πώς είναι δυνατόν να μπαίνουν τέτοιοι περιορισμοί που αποκλείουν συνανθρώπους μας τις πιο κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, τους αποδεδειγμένα πάσχοντες;
Σε τέτοιου είδους προγράμματα δεν θα πρέπει να μπαίνουν ζητήματα μνημονιακής αντίληψης αλλά βαθειάς κοινωνικής αλληλεγγύης και προσφοράς.
Η Κυβέρνηση θα πρέπει να επιλύσει οριστικά το ζήτημα αυτό της χρηματοδότησης και για τα επόμενα χρόνια χωρίς αναβολές και διστακτικότητα.
Μαρία Μανωλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου